İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Sen buna sevmek diyorsan, olmaz olsun bu sevda!
Sen gününü gün ettin beni koydun hep yarı yolda.
Sen hep rahatlıktasın ama bu zavallı bedenim zorda.
Ben yoruldum. Ben usandım Bu üç günlük dünyada.

Sen buna sevmek diyorsan, ben yokum bu sevgide!

Sende, gözüm açıldı,sende dilim şakıdı.
Sende, karanlık dünyam aydınlandı.
Bu kadar mütevazı olmana hiç gerek yok,
Sende, bu gönül sevmeyi öğrenip uslandı.

Sende, aşkımın baharları yaşandı, ırmaklarım coştu.

Nabzım ha durdu ha duracak,
Gönül tahtıma senden başkası oturmayacak,
Saf yüreklilikle yemin ediyorum,
Senden başkasına sevdalı gözlerim bakmayacak.

Belim ha büküldü ha bükülecek,

Gül,
En güzel güldür Muhammedi gül,
Mutlu etmek istiyorsan beni,
Uzaktan bile olsa, gamzeli yanaklarınla gül.

Dil,

Karagöz,
Her sevdalı olur karagöz.
Bir bakışta çok şey anlatır,
Sevda sürmeli karagöz.

Yana!

Tüm insanlardan korkuyorum artık
Hakim olamıyorum duygularıma
Yaşamaya isteğim yok artık,
Bir his diyor ki bana yaşama hevesini bitir artık.

Bu benim kaderim değil herkesin suçu var,

Erken yağan kar,geç gelen yazım oldun.
Tertemiz duygularımı ya sen anlamadın yada ben anlatamadım.
Yufka yüreğimin derinliğindeki sevgiyi,ya ben gösteremedim
Yada sen farkedemin,
Sen benim gönül postacım oldun ama bir mektup bile getiremedin.

Kırmasaydı felek kolum kanadım
Çok konuşulacaktı lakabım adım
Aşkın menziline tam ulaştım derken
Pişman oldum attım geri adım

Almasaydı felek elimden imkanımı

Çıktım sevda dağlarının doruğuna aşkımı ettim beyan
Gaipten bir ses dedi ki bana dayanabildiğin kadar dayan
Hakkını helal etme asla ahrette de iki elin yakasında olsun
Sevda yollarının aşk menzilinde seni yarı yolda koyan

Çıktım sevda dağlarının doruğuna attım en yanık naraları

İsterim ki cehennem iflas etsin,
Yakmasın hiç kimseyi.
Sermayesi insan olmasın.
Ağlasın hüngür hüngür iki gözden iki çeşme,
Serzenişte bulunsun Yaradan’a,
Şerefli mahluk olan insanlar ise,