İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

İnsanı insan eden aklıdır,
Yapılan hayırda ve şerde saklıdır.
Ekmemişsen envai türlü gülleri,
Sevmezse o yar seni yerden göğe haklıdır.

Bende var sana yanık bir yürek,

Sevmişem seni,
Hemde işin kolayına kaçmadan!
Sevmişem seni,
Sevdamı ona buna açmadan!
Öylesine hummalıca sevmişem ki seni,
Şahittir buna yeri göğü yaradan!

Sevmişem seni, şeksiz şüphesiz!
Ağlatıyor aşkın beni sessiz sessiz.
Öyle bir sevda ki benimkisi,
Aşkın çöllerinde yürürüm kimsesiz.

Sevmişem seni, işin kolayına kaçmadan!

Baktı.Gülümsedi.Aldırmadım.
Dürüsttüm kimseyi kandırmadım.
Çok haşin ve sertti bakışları,
Sapladı sevda hançerlerini, ama ölmedim.

Gördüm.Sevmedim.

Sevgin ile çıkarım ben aşkın her yoluna,
Sevgimizi kıskananların berrak suları bulana.
Kem gözlerle bizi seyreden habis ruhlular,
Azgın deliler gibi saçın başın yola,
Bölük pörçük olup dağılsınlar dört bir kola.

Sevgi olursa, anahtarın!
Kolay açılır gönül kapıların!
Muhabbet fedaisi olursan,
Çarçabuk iyileşir marazların!

Sevgi olursa, anahtarın!

Sevilen etmezse, sevene himmet,
En manidar,bakışlar bile olur zahmet.
Sevilenin bir tatlı tebessümü,
Sevene iki cihanda da olur ganimet.

Sevilen koşmazsa, sevene aşk ve şevkle,

Sevmek, ibadetin özüdür.
İnsanın yaradılış gayesidir.
Sevmek, kabeyi tavaf etmektir.
Yaratana kul olmaktır.
Sevmek, işin kolayına kaçmamaktır.
Aydınlıktır. Karanlıkların bitimidir.

Sevmek, niçin yaradıldığını idrak etmektir.
Sıkıntı ve kederli olduğunda kendi kendine yetmektir.
Fikri güzel gönlü güzel insanların,
Ayıp ve kusurlarını işin kolayına kaçmadan setretmektir.

Sevmek, ne olacağını, inceden inceye düşünmektir.

Sevmek, şiar ettirir insana, sevmeyi sevilmeyi,
Eksiltmez suratından içten gülmeyi
Gönlü aşk yarası ile dolsa da
Mahirce öğretir aşkını gizlemeyi.