İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Gönül bağıma, bülbüller yerine baykuşları kondurmuşsan,
Yazın temmuzunda, zemheri soğukları gibi dondurmuşsan,
Aşkın testisine, çöl sıcaklarında, sımsıcak suları doldurmuşsan,
Sevsen ne olur, sevmesen ne olur?

Sonbaharı çok seviyorum,
Çünkü yapraklar rengarenk.
Bu mevsimde daha bir hoş oluyorum,
Çünkü her şeyde var başka bir aheng.

Sonbaharı çok seviyorum,

Bilemiyorum,geçer mi bu sıkıntı yüreğimden,
Bir ses diyorki bana derinden,
Büyük günah olmasaydı şayet,
Son verirdim hayatıma,vazgeçerdim canımdan.

Harama tevessül etmedim,pişman değilim,

Sevmek farkında olmadan acı çekmektir.
Ağılarla karılmış en lezzetli ekmektir.
Aşkın menziline vardıran,
Gönül harareti ve helal emektir.

Sevmek ateşten gömleği giymektir.

Sevmek, ömür miadının, ana fikridir!
Sevmek, şanı yüce Yaradan'ın, zikridir!
Sevmek, insanların, en zenginidir.
Ve sevmek, manidar nimetlerin, şükrüdür!

Sevmek, kul olmanın, tarifidir!

Sevmek, kıblemdir.
Arzuhalim kalemdir.
Kitapların ana fikri,
Gönüllere girmektir.

Sevmek, visaldir.

İşin kolayına kaçmadan sevmek, ibadettir.
Gönüllerde otağ kurmak maharettir.
Muhabbetli olmayı şiar edinmek ise,
En manidar cesarettir.

Allah rızası için sevmek, cennet miftahıdır.

Düştüm sevmeyi bilmeyenlerin ağına
Uğursuz baykuşları tünettiler bağıma
Bırakmadılar aşk ve şevk ile dikeyim
Sevda bayrağını aşkın en yüce dağına

Çıktım sevmeyi bilmeyenlerle yolculuğa

Sevmeyi edinmek lazım şiar
Dolaştırsa bile insanı gurbet diyar
Vazgeçilmezse sevdalardan
Şeytan çatlar olur kendinden bizar

Sevmeyi edinmek lazım menzil murat

Sevmeyi şiar eden gönlün sıkıntıdaysa,
Dünya senin olsa ne yazar.
Rahmani muhabbetler gerektiği gibi yaşanmıyorsa,
Şeytani muhabbetler dünyayı eder sana dar.

Sevmeyi şiar eden gönlün hastaysa,