İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Sevgili hocam dedi ki bana,
Geç aynanın karşısına bak kendine, kendinle yüzleş!
Ben de bu sabah uyandığımda, geçtim aynanın karşısına.
İşin kolayına kaçmadan yüzleştim kendimle.
Uzunca baktım kendi kendime.
Kapkara, kömür misali saçlarımın yüzde doksanının beyazlandığını,

Sevgili isen,
Hatalarımı söyle gönlümü kırmadan!
Bırakıp gitme beni yaralarımı sarmadan!
Sevgililiğin hakkını vereceksen,
Gönlüme gir mahirce köprüleri yıkmadan!

Sevgili isen, geç karşıma otur!
Duyayım seninle her daim gurur!
Gam ve kasavetlerim bitsin artık
Kalan Ömür miadım dolsun onur.

Fikri güzel gönlü güzel sevgili saygı değer İbrahim bey kardeşim!
Sen, nesli tükenmekte olan bir zatı muhteremsin.
Sen, asil ve yufka gönüllerde Peygamber efendimizin ve İbrahim a.s nın bereketisin.
Sen, bu yalancı cennet ülkemi işin kolayına kaçmadan sevenlerdensin.
Ve sen, cömert oğlu cömert, almadan her daim seve seve verenlerdensin.

Allah’ın Vedud esması olmasaydı,
İnsanların gönlünde sevgi olmazdı!
İnsanın gönlünde sevgi olmasaydı,
Acaba insan eşref-i mahlûk olur muydu?

Sevgi ve muhabbet ise şiarın,
Sen yaşadıkça olmaz darlığın.
Nasıl geçtiğini bilemezsin,
Ömründeki gün ve ayların.

Sevgi ve muhabbet ise şiarın,

Yolun daim gönül yoluysa,
Gönlün sevgi ile doluysa,
Güz-elimsi gözlerin suluysa,
Seviliyorsun demektir!

Empati yapabiliyorsan,

Derinden nefes alıp verebiliyorsan,
Meramını güzelce anlata biliyorsan,
Her şeyi rahatça görebiliyorsan,
Sevin sevine bildiğin kadar!

Taamları iştahlıca yiye biliyorsan,

Sevgi ve muhabbet yolunda, boncuk boncuk terleyebiliyorsan,
Sevdiklerine sadece ve sadece, rıza-i Lillah için gidip gelebiliyorsan,
Fikri güzel, gönlü güzellerin gönlüne girebiliyorsan,
Sevin sevinebildiğin kadar!

Dostlarının, neşe ve üzüntülerini paylaşabiliyorsan,

Oturunca hüzün ve çilenin sofrasına.
Vuruldum o an gözlerin karasına.
Hangi makamda olursan ol,
İhtiyacın olur insanın en hasına.

Hasretim senin gönül sıcaklığına.