İbrahim Ethem Bingül Şiirleri - Şair İbr ...

Kara gözlerinle bak gözlerime
Dağıt efkârımı, hüznümü erit
Bakışın kalbimden insin derine
Sevdama ayrılık vurmasın kilit...

Baharlar can olup hayat katarken

Savrulan küllerimi
Tekrar yaksan ne çıkar
Kül, yakılsa yine kül,
Yansa, küller kül çıkar...

Bu küller

Bir çağlayansın yaşama sebebime
Ve tokat, kendimi getiren kendime
Sevgili, sevginin bendeki yerini
Kazıdım yıllarla ah.. aşk kitabeme..

Okuyabilenler, aşkı yaşayanlar

Doğmadan heyecanla beklerler
Bebeklikte bir ağlamadır gider
Çoçuklukta tutar çocuk inadı
Gençlikte kan kaynar, sevdalar eser
İhtiyarlık çaresizlik,bel büker
..................................

Gülümün rengi ateş, aşk ateşi bu, yakar
Aşk ki sığmaz kalplere, yürekler saf aşka dar

Tarifsiz bir güzellik, tahayyülü bile zor
Gönül penceresinden böyle görünüyor yâr

Gülün verdiği hazla, huzurla
Şahlandı küskün umutlarım
Döndürdün beni kaybettiğim hayata
Cemre düşmüş bahar öncesi duygularım...

Mutluluk çok geç benim için derdim

İnceden inceye sızlar
İçim,sızılı diş gibi
Gece gökteki yıldızlar
Tanır beni,bilmiş gibi...

İğne batar yüreğime,

Mutluluğun Everest'inde
Yuva kurarken düşlerime
Attığın imzanın gölgesinde
Düştüm,
Gayya kuyuların bilinmez rengine...

Kaplamış gökleri kara bulutlar
Sert rüzgârlarla dönüyor rüzgâr gülüm
Öyle yüklü ki hava
Tufan bakışlı bulutlarla
Sarmışlar etrafımı...

Aşk,boynumda benim vebal yükümdür
Aşk,varlığım,gücüm,gönül mülkümdür
Aşk,içimde şarkı,dilde türkümdür
Aşka düşen aşkla yaşar her zaman...

Bir ateştir yakar beni kavurur