İbrahim Ethem Bingül Şiirleri - Şair İbr ...

Bitmiyor gün boyu sana hasretim
Ayrılığın oldu aşka nefretim
Sevmek ve sevilmek budur niyetim
Açtım ellerimi: Allah'ım lütfet...

Hayalin gözümde gerçekten canlı

Elinin sıcaklığını hissetmese de elim...
Bakışlarında kaybolmasa da gözlerim
Nasıl oldu bilemiyorum güzelim
Sevgin gönlümde büyüdü meleğim...

Tebessüm ederken parlıyor mu bakışların

Orman,gür ağaçlarla dopdolu, fakat ıssız
Gökyüzünde yıldız çok, mehtap yoksa ışıksız
Yürekteki sancıdan seven olmaz rahatsız
Asıl büyük üzüntü unutmaktır sevmeyi
Sevmesini yitiren kaybetmiştir her şeyi...

Selâm verip
Saygı duyduğum canlar
Sevip sözlerinde
Mercan bulduğum canlar
Söyleyin
Bu aşklar

Öyle güzeldin ki,ay kıskanırdı seni
Öyle sevgi doluydun ki,leyla kıskandı seni
Ürkektin,çekingendin bir serçe,bir ceylan misali
Bir sarıldın,bir öptün bir ömürlük özlem giderdi
Korkuyordun,kaçıyordun bir günahtı sanki
Alıştın,mutluydun,kaybetmekten korkuyordun beni

Benden kaçıyor musun
Gözlerin sönük,donuk
Yanağın pembe değil
Suskunsun saatlerdir
Beni yakan, kavuran
Sendeki bu hal nedir..

Sevdanın en dipsiz kara kuyusunda
Çekip gittin en muhtaç olduğum anda
Nefes de alamıyorum artık sensiz
Mutlu olmak yok mu ki benim bahtımda...

Mahkûm olmuşum acımasızcasına

Anlatılacak olsaydı eğer burukluğum,
Gün doğmayacak hapis kalacaktı zifiri gecede,
Bir düş, bir sevda, bir umut dese de,
Atmayacak, tutsak kalacak yürek,
Sızıları keşfe bir can değil, bin can gerekecek,

Beni görünce mevsimlerin neşesi kaçıyor
Yoldaşım hazan peşimde, bırakmıyor
İzimi gönlümün kırıklarından buluyor
Ben yaş dökerken o da dünyaya ağlıyor...

Yıkık dökük duygularımın esaretinde

Yeniden yaşamalı aşkı,her gün her sabah
Aşk için derinlerden derin soluk almalı,
Yanarken ateşinden âşıklar hiç demez ah
Aşk ateşi yakarken yine aşkta kalmalı...

Yeniden barışmalı aşkın her zerresiyle