İbrahim Ethem Bingül Şiirleri - Şair İbr ...

Nerde kalmış gülen yüzün
Gözlerine sürme artık hüzün
Acıtır oldu her sözün
Ay ışığında ağlatma beni...

Hayat acı, tatlı göründüğü kadar

Bilmiyorum
Âşık mıyım, maşuk mu
Can mıyım cana
Yoksa canan mı...

Sadece sevdim yürek dolusu

Bakışının şulesi gıda olur aşkıma
Bulurum benliğimi sevgi yağmurlarında
Öyle bir yaşarsın ki
Bilir de söylemezsin, neler geçer ruhumda...

Dünyada seni sevmek yetmiyor yüreğime

Dostlar hastayım
Hem maddi yürek,
Hem mana yürek,
Taşımıyor bu beden artık,
Hem yüreğimi, hem yüreğimi,

Gönlüm değil bir kararda
Bir saat öncesi darda
Dakikalar ilerliyor
Bakıyorum gönül yâr'da..

Karanlık zift gibi kara

Ateşleniyorum
Terler döküyorum,
Boncuk boncuk
Sonra titriyorum...

Soğuklar elbise gibi sarıyor beni

Dün
Bugünden için yarın diyordum
Yarın geldiğinde
Bugün dünde kalacak
Ve adı dün olacak...

Yalnızlık, gecenin kalbinde yatar
Sessizlik, sessizce nabzında atar
Efkâr olur duman duman geceler
Ve efkâr, âşığı aşk ile sarar...

Geceler sevgili olur garibe

Yıkık dökük haldeyim, viraneyim
Çaresizlik içinde dîvaneyim
Bilip de seni, sensiz yaşanmıyor
Sensiz dünyalara ben bîganeyim...

O ulaşılmaz tatlı rüyalardan

Sevmek...
Ama sonuna kadar sevebilmek
Başlı başına ödül, insanlığına
Anladım yokluğunu çekenleri gördükten sonra...

Ayrılık cehennem ateşi