İbrahim Ethem Bingül Şiirleri - Şair İbr ...

Akşam olmadan
Sarmadan semayı gece
Anlaşılmaz güneşin ulviyeti...

Geçmeden yalnızlıkla
Bin bir acı, korkuyla daralmadan

Adın
Senin adın
Sadece senin adın

Geriye kalan

Kara gözlü mutluluğum
Bakışlarında geceyi saklayanım
Tebessümünde rengarenk açanım
Neredesin? Kiminlesin?
Demeyeceğim..

Yaşadığımız hayat sonu meçhul masaldı
Pusulamızdaki tek yön sadece aşktı
Birlikte aldığımız her nefes
Bizi birbirimize sarmaşık gibi sardı...

Yollarımız mutlulukta kesişti

Gömdüm ne varsa eleme, acıya dair
Aşkın var ya bu sevincim, bana mefahir...*

Siyah her şey yüzünden başka
Güz gibi bakıp baharı ağlatma...

Arkadaş tanımadın mı, benim ben
Neden bu yüzündeki hayret
Sen dememiştin mi; aşkta gerekir gayret
Umudunu yitirme, bırakma, vazgeçme, sabret...

Dinledim dost sözünü

Yüzümün solgunluğunda hastalık aradılar
Hekimlere koşup çare sordular
Seni seviyorum bundandır, bilmiyorlar
Yaramı sarmadılar, merhem olamadılar...

Fakir zannedip para verdiler

Canıma can kattın
Aldın beni benden kendine kattın
Ne zaman,nasıl, nerede yaptın
Işıl ışıl gözlerinle aşkı hatırlattın
Mesafeleri aşkına taşıtıp
Sevginin güzelliğinde beni şarhoş ettin

Kara gözlü yarim gönlümün dalı
Aşkımın goncası sevda baharı
Aşk derdime derman ey şifa balı
Seviyorum seni dünyalar kadar

Beklemişim aşkım varsın iyi ki

Aşkıma kâğıtları şahit ettim
Bir de kara kalemlerimi
Çizdim hiç bıkmadan
Yıllarca seni...

Adını unuttum bazen