İbrahim Ethem Bingül Şiirleri - Şair İbr ...

Severdim, yüzünü görürdü yüzüm
Saçının teline hasretim şimdi
Severdim, geceme sendin gündüzüm
Yârim, sitemine hasretim şimdi...

Sen orda ben burda,arada hasret

Grilerimi giyinip başladım güne
Kimi bana siyah kattı kasvetiyle
Kimi de beyaz
Neşesiyle
Boz bulanık oldum
Sayelerinde...

Hoş geldin gönül bahçeme
Gamzelerinle geldin
Tebessümünle...

Beklenilendin
Issız çöllerde

Gözlerin isterse olmasın kara
Sözlerin merhem olsun yarama
Dostluğun mavi sularında
Dinle derdimi, sevdamın adı da kara

Sanma meylim sade gözü karaya

Kıvranıyorum sevdamın sancılarıyla
Göstertemedim yangınımı, yüreğim yangında hâlâ
İmkânsızın kör kuyusu istediğim galiba
İçemedim aşkından ne tek yudum, ne damla...

Paslı kalbimin sen gizli anahtarı

Tükenmez kaynak bende sevgin
Çağlar zaman zaman inletir beni
Kelimelere dökülür ince ve derin
Bu aşk yürekten söyletir beni...

Gece gözlerinin mahpusluğunda

Öyle anlatmalıydım ki seni
Okurken
Ruhunun renklerini
Görebilmelilerdi seni
Bir resim, bir tablo gibi...

Gün aydınlık, gece ışık saçıyor
Kandillerden ışıl ışıl caddeler
Aydınlıklar gönüllerden taşıyor
Aydın yüzler parıldayan bir fener...

Kutluyorum kandilini her dostun

Sürmeleyen sürmelemiş puslu gözlerini
Servi boylumu, nazlı çiçeğimi
Kolay değil güzele, güzelim diyebilmek
Hak etmeden aşkı, aşktan bahsedebilmek...

Yok ki cesaretim, çıkabilsem karşına

Duyuyor musun sessizliğimi
Haketmediğim sensizliğimin
Ve sevgimi haketmeyen senin
Med cezirlerinde
Kayboldum sonunda...