İbrahim Ethem Bingül Şiirleri - Şair İbr ...

Her bayramda sandık dolusu
Çocukluk hatıralarımı çıkartırım
Tozlu tavan arasından
İçlerine sinmiş bayramın kokusu...

Neşe, sevinç, heyecan

Aşkın gelgitlerinde
Boğazda yolcu vapurunda
Tam aşka sarılmışken
Kendimi buldum
Kız kulesi kenarında
Salacakta...

Acılarla bir yıl daha sensiz geçti
Yokluğunun acısında sürünmem mi gerek
Görmen için asıl sevenini
Sevdanın sürgününde ölmem mi gerek...

Aşkının yalnızlığında kan düştü yaşıma

Döndükçe dönüyor dünya
Uzakta olsan da içimdesinya
Bulanamasam da kokuna doyasıya
Biliyorsun, tütüyorsun buram buram
Bir yerlerde duyamasam da...

Ellerine ayaz vurmuş
Gözlerinde hüzün yaşları
Bükülmüş boynu, gam solumuş
Tarihinde yas zamanları...

Nasılda yalnızlığa sokulmuş

Ne savaşlar verdim kendimle
Yakalanmamak için gözlerin yeşiline
Haberin olsun mühürlü kalbim
Gözleri geceliye...

Olmaz

O kadar sen ki her şey
Gözlerimin rengini unuttum
Bitti mesafelerin hüznü
Yalnızlığın kederi
Akşam serinliğinde
Yandı ellerim...

Titredim, feryatlar arasında
Hatıralarım, gencliğim canlandı ayakta
Umursamaz, duymaz yanlarım bile
İsyan edip ağladılar, kaldılar acabalarda...

Kahkahalarım ağladı dün gece

Bıraktın gittin beni, gittin dünyadan
Seni aramaktayım
Kafamı vurup taşlara, seni isterim Mevlâ' dan
Tâcı, tahtı ne yapayım...

Hâlâ senin sevgilinim

Günler geçer; aylar, yıllar tükenir
Gide gide uzun yollar tükenir
Her hevesin çağı vardır, geçince
Sen ilki beklerken sonlar tükenir...