İbrahim Ethem Bingül Şiirleri - Şair İbr ...

Beni en çok yanımda yokken sevmeyi sevdin sen
Beni içinde abartıp,hayran olmayı sevdin sen
Hayalindeki beni şımartıp özlemeyi sevdin sen
Yanımdayken bir türlü kıymet bilemedin sen
İçimdeki beni,bana düşman ettin sen..

Bir gün kapına gelirsem perişan,
Yıkılmış, virane ben

Kapıyı çaldığımda sakın sorma
Kimsin sen!
Öldürdüğün bendeki sen

Sen onundun, onun başının tâcıydın
İnan canım, canından bir candın
O da uydu yanlış dillerin diline
Sen, sahibinin yanında hep haklıydın...

Kıydı sana, hem de hiç acımadan

Bu gün doğdu kara gözlü,güzelim
Buğday tenlim,kızım
Unutma yerin hep benim yanım

Bir gün gideceksin gönlünün peşine
Ama gölge gibi takipteyim

Beraber ne mutlu yaşıyorduk
Kızımız olursa adını Leyla koyacaktık.
Hatta bu yaz tatile Kapadokya'ya gidecektik.
Olsun Kara Gözlüm,biz kazandık biz kaybettik.

Bak gittin,hem de bakmadan arkana.

Nasıl severdik birbirimizi hatırlar mısın
Ben bakardım gözlerinin ta içine
Aslında kalbinin en derinlerine

Utanır kaçırırdın ceylan gözlerini
O en mahçup en tatlı halinle

Sevgini sevdirme bana
Yalnız sende seni seveyim
Seyredeyim gönlümde doya doya
Sevilmek neymiş ben de göreyim...

Yaşayalım hakkımızca sarılıp aşka

Akşam vakti perde iner
Gürültüler, sesler diner
Yağar, yağar, kara bir kar
Gün ağarıncaya kadar...

Akşam vakti hüzün çöker

Akşamın vakti tamam
Sabaha da az kaldı
A canım,çabuk davran
Mezara biraz kaldı...

Gecenin içi sessiz

Dünya denen değirmende
Mevsim, mevsim; saat, saat
Müptelâ oldum çok derde
Ömrümü öğüttü hayat...

O şen günler şimdi nerde