İbrahim Ethem Bingül Şiirleri - Şair İbr ...

Dünya sıkıntı yeri
Başlangıçtan sona dek
Olmasa mutluluklar
Hayat çekilmeyecek

Ferahlık, arada bir

Lâl olmuş yürek
Seni ister
Ellerim özlemde
Seni bekler...

Yağan yağmurum ol

Sisli,buğulu gözlüm
Sevdamsın beyaz gülüm
Nazlı,cilveli sözlüm
Kızıl elmam,yasağım

Kapris,güzellik sende

Kanatları koparılmış melek gibi
Uçarken titreyen kelebek gibi
Baka kaldım ardından dehşetle
Gök gürlemesinden korkan bebek gibi...

Gönlüm sanki kaybedenler koyu

Günlerden bayrammış kimin umurunda,
Sordum bugün sana
Bebeğim ömrümü verdim sana
İstersen değil ömrümü, canımı veririm sana
Birkez olsun sevgilim dermisin bana

Özlemimdin oldun bin vuslatım
Sözümdün sen oldun şimdi özüm
Aşkıma sen oldun meşkim
Dayanamam yapma yar bunu bana

Bakmaya kıyamadığım

Geçte olsa bu şiiri yazarak
Anlatıyorum sevgili...

Artık anlarsın anladığımı, umarım herşeyi
Hani her görüşünde ilk görüyormuş gibi
Yangın çıkan gözlerini

Dinle
Tıka kulaklarını her şeye
Kalbinin hisleriyle dinle
Anlarsın
Duyarsın aşkımın
Sana koşan ayak seslerini...

Gençliğim, dizleri üzerine çökmüş
Sana olan bilinmez bitmez sevgimi
Kimi zaman anladın,
Kimi zaman anlamadın

Ben senin en olumsuz,

Böyle dememeliydi,
Böyle etmemeliydi,
Beklemiyordum ondan
Böyle gitmemeliydi...

Günler sonra göründü