İbrahim Ethem Bingül Şiirleri - Şair İbr ...

Üzen sen,
Üzdüğün kadar sevsen sen
Ben her daim seven ve sabır eden
Üzmemek için çaba sarfeden ben

Bu nasıl bir savaştır,

Bir dakika bile,zamanın mı yok
Yoksa,yüreginde beni bitirdın mi,aşkın yok
İşler güçler hepsi bahane,senin kalbinde sevgi yok

Hakkım varmı, ben kim oluyorum
Bir zaman aşkına çıldırdığın adam,şimdi sildin,ben kim oluyorum

Akşamı taktım da koluma
Sabaha koştuk sahil boyunca
Bir arsız martı takılıp ardıma
Usulca yaklaştı bana
Şikâyeti varmış, suç bulmuş balıkçı kızında...

Hapistim senin mahpusluğuna
Denizin ortasında bir adada
Bir tek sen vardın yanımda...

Hani var ya denizin mavisi
Yok mu bir de o deli yüreğin ilgisi

Yoksun arıyorum..
Senden haber bekliyorum
Haber yok yerlerden,göklerden
Şimdi haber geldi,haber yokmuş deniz'den

Rüzgara söyledim aradıgımı,söyleyin

Ne göğün mavisinde gözlerin
Ne de mor dağların beyazında ellerin
Sen ebruli bahar çiçeklerinde varsın
Her çiçeğe desen olmuş renklerin...

Tabloma resmetmek için seni

Anlamıyorum, bu ne yangındır böyle
Nasıl yaşanır kalpte bu ateşle
Korlara yatırılmış sanki yüreğim
Uykularım haram, küskünüm düşlere...

Biliyorum, zalim zaman gebe

Gamzeli tebessümün olmadan mutlu olamadığımı
Dayanamadığımı ayrılığına tek saniye
İtiraf bile edemezken kendime
Bakışlarınla nefes ve can geldi bedenime...

Bakışlarında geceyi kıskandıran o gözlerine

Sensizliğimin en ıssız, en kurak anındayım
Şimdilerde..

Senden bir kelam duymayalı
Haber almayalı ben bende değilim artık

Güneş kaç kez doğmuş, batmış
Ben uyumuşum.
İstekler kelepçe vurmuş ellerime
Gayeler unutulmuş
Arzuların yokuşlarında yorulmuşum...