İbrahim Ethem Bingül Şiirleri - Şair İbr ...

Neden diyordun daha dün
Niçin aşklar yakıcılar
Sen de biliyordun o gün
Sevda saftır,akıcıdır...

Kalbe girdiyse o Leyla

Vurmuş aşkının rengi bir kere
Kalbimin yalnız duvarlarına
Desen olmuş, işlenmiş ince ince
Yer etmiş adın, yazılmış damarlarıma...

Biliyordum, acımasızca elveda derken

Dün yine seni göremedim
Sabaha kadar uyuyamadım
Ne zormuş nefes alamamak gibi...

Dün yine seni öpemedim
Sabaha kadar kıvrandım

Kolaylaştır gel kalbimin ölümünü
Sözlerin cellat olsun, bağlama gözümü
Bitecekse senin elinden bitsin
Çıkmaz mı bütün yollar, yok mu hiç çözümü...

Bu gurur niye, ömür bitiyor

Kulakların duyamadığı
Yürek avazlarında
Bir garip Adem oğlu
Bir havva kızını
Yüreği ile bağlamıştı yüreğine
Beklenti yoktu

Solgun benizli güzelim,
Gözlerinin içine bakıyorum
Fark etmiyorsun,
Ellerini tutuyorum,
Hissetmiyorsun,
Şaka diye takılıyorum

Beklemeden gönül tabibi gelmez
Bekle sabahları, akşamları geç
Hasret mi var, özlem ayağıyla ez
Karanlığın şafağında ol güleç...

Gelir beklediğin, belki ansızın

Kuş kanadı hışırtısı
Güvercin yürümesindeki pıtırtı
Aşkın ayak sesleri geldi, kıpır kıpırdı...

Tebessümlerde göz çevirmelerde
Saklı kaldı

Attın kara bahtının ak elbisesini üstünden
Geldin işte, hoş geldin
Biliyordum, bekliyordun giderken
Mutluluk yoktu sana güneyin sahilinden...

Sabahı küskündü günlerimin

Küstüm vuslatına koşmayan sabahlara
Sırf seni görebilme umuduyla
Yattığım yatağa, uykularıma
Ve kokunu taşımayan rüzgarlara...

Yağsan tüm asaletinle sen yine kalbime