İbrahim Ethem Bingül Şiirleri - Şair İbr ...

Kaybolsam da
Kara gamlarımın pusunda
Besledim ümitlerimi aşka dair...

Biliyorum bulacaktı beni
Buz kesmiş İstanbul'un

Sıfır noktasına dönebilse hayatım
Hak etmediklerimle karşılaşmasam
Ve hak ettiklerimle buluşabilsem
Erenköy Köprüsü' nde tutabilsem dedemin elinden
Gülebilsem yüreğimin çocuk sevinciyle yeniden...

Köz düşer durgun suya, cız diye bir ses çıkar
Sevda gönül derdidir, insanı içten yıkar
Beklemek zor geliyor, geçmiyor sanki zaman
Kabullendim aşk çok zor, edemem bunu inkâr...

Gözlerim yalvarmakta, el açmış bakışlarım

İstanbul, ey yürekli sevgimin eşsiz mekanı,
Bir bakışla ateşlendi, şimdi sevda zamanı,
Ruhum, en derin naralara gebe,
Artık zaman dursun, akmasın gündüz, gece,
Huzur buldu yürekler gelmesin göze,
İsmini ezberlesin kundaktaki bebeler,

Yılların sustuğu
Saatlerin küstüğü bir zamanda
Gözlerim ve gönlümün aşkı tanıdığı o anda
Bir sen vardın, birde sen
Aşkımız bir arpın namesinde yüzerken
Kızıl ayrılığa kapıldık

Hasretin buz etti beni
Yaktı bağrımı soğuğun
Sızlatıyor ciğerimi
Acın, kasvet gibi yoğun...

Şiirlerde senin sesin

Rüyamda gördüm seni dün gece
Gerçek olur mu yaşadıklarım sence
Yüreğinin esiri oluyor insan sevince
Nereden bilirsin sen sevmeyi, delice...

Yüreğimi kendime zincirledim zalim

Yağıyorken gel dinle
Sesi ilahi beste
Gözlerini yum katıl
Bu sesin ahengine...

Havada sırma kuşak

Her yürek kendince
Hak eder sevdayı
Sevda ile yanmayı
Ve sevdalanınılmayı

Ben de isterim sevilmek

Güneş kadar sabırlı olamadım
Yanarken yaşadığım
Cehennemî duygulardı
Acıma hayat, ışık vermeyi başaramadım...

Ay kadar başı boş, umursamaz olamadım