İbrahim Ethem Bingül Şiirleri - Şair İbr ...

Bir varsın
Bir yoksun
Bulutların örtüsündeki dolunay gibi
Sen baharda hüzünsün
Ve kışları açan çiçekler gibi...

Adam doğdum anamdan
Adam gibi göçeceğim dünyadan
Dönmem sözümün, sevdamın yolundan
Lafı olmaz, vazgeçmişim canımdan...

Delikanlıca serdim kalbimi yoluna

Ağda çırpınan balığınki kadardı
Ümidimin ufku
Ve umutsuzluğun karanlığındaydı
Bekleyişim
Göz yaşlarımın tuzunda eridim...

Değişemezsin
Yaradılışın bu
Bir yudum su
Tadını bilmezsin
Hüznü bilmezsin
Bir damla göz yaşı

Sevmek itina ister, biraz da dikkat
Diline kolay gelir kalbinde olanı saklamak
Gözlerinden okunur aşkın, işte bu hakikat
Güzel olan yıpratmadan mutluluğu yakalamak...

Bahar ekti umuduma gülen gözlerin

Uyanırken sabaha
Gelmeyecek sandığım trenin
Düdük sesiyle
Düş ile gerçeği
Ayıramadım...

Sevmek ve sevilmek bana yetmiyor
Beni doyurmuyor yâr az geliyor
Aklımı başımdan inan almıyor
Ayaklarım yerde aşk uçurmuyor...

Gecenin sabaha koşması gibi

Anlamadın sevgimi be kadınım
Aşkta erkeğin hasıyım
Çözemedin kalbimin bilmecesini
Tepeden tırnağa aşk adamıyım...

Ardına bakmadan çekip gittin

Aşkım gönüldedir değildir tende
Niye anlamaz insanlar bunu
İstenen ne senden ne var ki tende
O taşır aşkımı anlasan bunu

Ten taşır bu aşkı değer biz için

Şair olmak kolay mı, şiir yazmak olay mı
Dertleri zevk edinmek bugünlerde alay mı
Vurdum göğsüme, orda kalbimi yumrukladım
Ve döktüm kağıtlara yazdım duygulu ânı...

Hevesim yok, demesin bana hiç kimse şair