Dokunamasam da,
seni düşlemeyi seviyorum.
Bodrum ya da Ankara ne farkeder,
aşkın coğrafyası yok ki...
seni özlemeyi seviyorum,
Kaldırımlara cinayetler döşenmiş,
Bu şehir kaçıncı katilini saklıyor utanmadan!
Ve neden acılarımızın failleri hala meçhul.!
Benzemez hiçbir sarılış,
Hiçbir soluk.!
BEN EN GÜZEL HAZİRANDA AĞLARIM...
ben en güzel seni özlerken ağlarım
senden uzakken kanar yaralarım
ben en güzel seni severken yaşarım
seni yaşarken adam olurum çocuk olurum dahası insan olurum..
Onu bulduğumda gözleri ölmüştü,
Yasal adını unutmuştu,
Acıyı,şiddeti,onursuz geceleri anımsatan adını reddediyordu!
Baba engeline takılan ilk aşkı,Almanya'da ölmüştü,
Ona en çok seven adam amcası da konuştuğu için ölümüştü,
Okula gidemem!
Aşık olamam!
Bana kimse anneciğim diye seslenmeyecek!
Seni seviyorum'u hiç duymadım!
Ellerimi kimse tutmadı sevgiyle...
Yaşam türküm yarım kaldı,
Cezaevinden çıkışın ilk günü,
Yaşanan o yoğun duyguları,
Işıl ışıl güneşi içine çekmeyi,
İnsanları doyasıya seyretmeyi,
Aağaçları öpmeyi,
Çocukları kucaklamayı,
Sevgiye neden direndiğini biliyorum,
Yaralısın,yorgun ve ürkeksin!
Seni koparanlar,koklamayı hiç bilmediler.
Yeniden yeşermeye,dirilmeye inan!
Güvenmelisin,Esmer Bahçıvana!
Hani bir yanımız üşür ya,
Hani huzura susarız bir akşam üstü,
Hani çığlıklarımız 'çocuk' kalır ayışığında...
Ve deniz gümüş rengidir,
Tülin ve dalgalar sevişir umarsızca...
Özgürlüğe el salla,sislerin ardından,
Özlem ve ayrılık çığlıklarına da...
Gökyüzü kiremit rengi,
Sevinçlerin soluksuz,
Karanlıklar acımasız ve sabahsız.!
Dün'le kavgayı bırak,
O l m a l ı.....
Herkesin bir yuvası olmalı,sıfır kaygıyla yaşadığı,
koşar adım özlemle gittiği ve kucaklandığı anlar olmalı
sıcacık,
ekmek ve sabun kokmalı...
bazen susar diller duyguların dizilişinden...bazen ağlar yürek hüznün güzelliğinden...
şiir dostu,duygu,incelik,sevgi dolu sayfanız ayrılışı zorlaştırıyor...yüreğiniz kaleminiz susmasın...selam ve saygıyla
Yine mükemmel bir aşk şiiri,aşk şairinden.
Sönmeyen, hep alışıp yanan
Dulinde 'huzurun türküsü'
Huzur veren aşkının meyvasıdır bu türkü
Kendisi yaratmış, göklere kaldırmış
Vefa abidesi İbrahim, seven sevdiren
Ağlayan ağlatmayan
Bekleyen bekletmeyen
Dert çeken ...
Harika bir yürek sesi ve harika bir şiir okumanın hazzı ile ayrılıyorum sayfandan dost kalem saygılar sunuyorum...