İbrahim Eroğlu Şiirleri - Şair İbrahim E ...

RÜYAM...

Tuhaf ama kaçamadığım bir duyguydun; kaçamadığım ve kaçmak istedikçe yakalandığım...
giyindikçe çıplak kaldığım, sustukça bağırdığım anlarda yakalandım sana...

yaralıydın, ürkektin,...

Kolay değil.!
Yıllar sonra,
Terkedilmiş mahalleyi hüzünle izlemek!
Arayıp ta bulamamak çocukluğunu,
Çocuk dostlarını,eski okulunu,
Bastonlara dayanmış öğretmenlerini,

Gözlerime ne kadar da benziyorsun,
Yan yana ama ayrı,
Seni nasıl görememişim yıllardır,
sen de aradın mı beni?
Arayışların gözlerime benzemesin.
Berdel'im,ikizim,bedelim....

Okuldan dönerken o akşam üstü,
Sağanak yağmura yakalanmıştım,
İliklerime kadar ıslaktım,ama üşümüyordum,
Sıcaklığın,sözlerin yetmişti bana...
Umurumda bile değildi,yağmur,dolu fırtına.!
Saçlarım,lacivert ceketim,kitaplarım ıslanmıştı,

Traktörle yolculuk bir başkaydı,
Yıldızlar altında uyumak gibi!
Selendi'nin Madır'ında asker öğretmendim,
İlk kez köyde yaşayacaktım!
Haşim amca,Hatice Yenge öğretti,
Kuzinede ayva pişirmeyi,

Bugün 17 eylül 2006
Ülkemin herhangi bir okulunda yaşam sınavı var,
Binlerce umut iş arıyor,
Şefkat,ekmek,anlaşılmak arıyor.!
Deniz'in,Nazım'ın aradığı 'anlaşılmak' gibi!

Bir Karşıyaka sabahında bulduk aşkı,
Alaybey'de ağustos, eylülü bekliyordu!
Ben de seni...

Gel seninle Meriç’ten öteye kaçalım,
O da her bahar aşık olup taşar, ben gibi

Aynı günahı paylaştık korkmadan!
Kendimizi çaldık yıllar öncesinden,
Zaten bir mola zamanıydı bizi buluşturan,
Otobüs kalkmak üzere,
Ellerini bırakmak öyle zor ki...

Kızarmış ekmek kokulu sabahlarım,
Arabesk balkon saatlerim,
İyi ki’lerim, belki’lerim…
Radyom, bardaklarım,güneşe selam duran havlum…
Hatta bahçenizdeki binlerce şebnem tanesi,
Seni sevgilim sanırdı!

Uzun uzun bakışıyoruz,
Herhangi bir şehirde,yolda,kafede...
Savaşımız:'herhangi biri olmamak! '
Güdülmek,didik didik edilmek:'Kabus'
Sunulan 'kopya yaşamlar' yetmedi düşlerimize!