bir ada düşün, ağaçlar meyvesiz
bir sen, yalnızca sen
ve dört bir yanın, karanlık deniz
sonra yine sen, ve yine ada
duran zamanın esaretinden
kurtulamazsın, farkında mısın?
süzülür hüzün sonbahar akşamlarında
ipekten çiçekler bahçesinde
ve hayaller yıkılır zamansız aşkın ertesinde
öyle bir aşk ki, sakarin tadında adeta
elektrikli şömine önünde içilen
bir bardak poşet çayın
Tadımlık bu hayat sensiz anlamsız
Mevsimler geçiyor, öyle amansız
Gidenler gitse de her şey zamansız
Sen yokken yanımda yüreğim dermansız
Gitme yanımda kal, çok özlüyorum
Aşkımı yıllardır sakladım durdum
Seni sevdiğimi söyleyemedim
Teselli aradım hasreti buldum
Sana bağlandığımı söyleyemedim
Cihanda var olup ömür sürerken
Çok mu geciktik, sona mı kaldık
Düşünmeden edemiyorum
Oysa üç vakte kadar kavuşabilirdik aslında
Belki üç gün, üç ay, üç yıl, hatta üç ömür sonra
Kim bilebilirdi ki, kim bilebilirdi
Düştüm bir sevda yoluna
Düştüm bir sevda yoluna
Gam bağladı sol yanıma
Geceler gündüzüm oldu
Geceler gündüzüm oldu
Kelebek pupası ıssız hücrede
Bedeni sarılmış beyaz örtüye
Kozanın içinde sıkışmış halde
Aynı benim gibi dayanamıyor
Günü gelince ise göçüp gidiyor
Uzaklarda kaldı artık gözlerin
Bir gittin bir daha geri dönmedin
Sensiz ne yaparım, hiç düşünmedin
Canımdan çok sevdim, anlatamadım
Soğuklar kurbanı gece buluyor
Lokma Tatlısı
'hayatın bir tarafına tutunmak gerekiyordu
bir ağacın köklerine tutunduğu gibi'
ne yani, anlamama imkan yoktu ki
sahipsizliği ve dünyaya atılmışlığı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!