Sevdanın sevabından çok
Günahına girdik hep
Kaderimizde kavuşmak olsaydı eğer
Ucunda yanmak dahi olsa
Cehenneme kadar giderdik beraber
Sen gözümü açtığım
En güzel yarınların adı
Hayatın bana sunmuş olduğu
En değerli armağansın.
Sen benim umudum
O otobüsün gelmeyeceğini bile bile, birbirimizi hep yanlış duraklarda bekledik.
Neden demek için artık çok geçti.
Bu aşk üstümüze hep bir kaç beden dardı zaten.
Nasılsa bir gün bir yerlerden patlak verecekti.
Ve biz aynı yarayı; birden çok yamayla kapatamazdık daha fazla...
Belki bir gün tamamlanacak eksik kalan boşluklarımız; başka harflerle, aşkın alfabesinde.
Karanlık bir gecede tek ışık olabilir misin bana?
Elimi tutup seni seviyorum diyebilir misin, bir uçurumun kenarında?
Gidiyor olsam gitme der misin ardımdan?
Ben seni nakış nakış işlerken kalbime, sen tek kalemde silebilir misin beni?
Ben ağlarken sen gülebilir misin?
Umutsuzluklarımda bir çare olabilir misin sevgime?
Oysa küçük sevinçlerle huzur bulan çocuklardık biz.
Büyüdük mutluluk bile kesmez oldu artık.
Herkes bir hayal kırıklığı bıraktı,
Biz içimizdeki enkazla boğuşurken.
Sonu mutlu biten bir masal anlattılar hep.
Oysa hiç dinmeyecek bir kan kaybı yaşattılar...
Derdine derman olamadığın ömre
Merhem sürsende fayda etmiyor
Bir defa bulaşınca bu zehir
İstesende bedenden çıkmıyor
Tarifi zor, anlatsan anlatılmıyor
Sevmenin yetmediği anlarda,
Cepten yedim durdum mutluluklarımı.
Doluya koydum olmadı,
Boşa salladım olmadı.
Neresinden tutsam elimde kaldı.
Boşuna değildi bu yalnızlıklarım...
Sevsen kim özler seni
Gitsen kim bekler seni
Bazen sadece huzur istersin
Öyle bir an dahi olsa
Gerçekten nefes alabilmek için
Oturdum yanına ve hiç bana ait olmayan gözyaşlarını sildim.
Bir yabancıya kaptırdığın gülüşlerine yas tutarken sen,
başkasına hitap ettiğin; sitemkar sözlerinde üşüyordum ben...
Siluetinde aşk var sanmıştım ama sen yalnızlıktın başından beri.
Yüreğimin buğulu pencerelerinde uzanan ellerimi görmeden gittiğin, elvedalarınla hatırlıyorum ben seni...
Sefa getirmedin esaret ektiğin düşlerime.
Bırak masum çocuk bakışlarımız kalsın
Nankör bir ölümün çıkmazında
Ne hayallerimiz toz pembeydi
Ne de sevinçlerimiz sevinçti zaten
Boşver artık yanlış aramayı
Sen en güzeli hiç yaşamadık say bizi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!