Hüzünlü Veda Şiiri - Abdullah Ercan

dağlamışım,bir nâr'a yürekten cânözümü
damlamasın diye gözyaşım yummadım gözümü

gözlerim iki yabancı bu gece
şehrin,farklı uçlarında uyuyan
görmeden hiç biri diğerini
aynı rûyâ'ya dalan

meczûb bir duâ serpilir
gece rüzgarlarıyla,dilimden
müphem parlar yıldızlar
gönlümün semâlarında
sönmüş birer kandil artık
parmak uçlarımda asılı

bir umuda gidiş bu
işaretsiz,yönsüz yolculuklarda yüzüm
avuçlarımda hüsn ü temennîler
hüzünlü bir vedâ'ya sallanır
hasret yorgunu ellerimde
çiçeklerim solgun
uğurlar olsun yalnızlığım
uğurlar olsun