Eyüp Hakan Ündoğduer Şiirleri - Şair Eyü ...

Elbet olur hüznün de bir mevsimi.
Biraz yağmurdan sonradır mesela.
Ya da hep düşen ilk kardır..

Çok fazla gördüm.
Gördüm çokça
o kadınları,
dört mevsim
kıskandırır bir şarabı.

Izdırap içinde bir aşk yaşıyorum,sensiz.
Yüzmeyi bilmemek gibi,
boğulmak.
Cebimde yosunlar biriktiriyorum.
Yaz geceleri papatyalardan taç yapıyorum
benden geriye bir servet bırakmak için,

Kırmızı güller diktim adının orta yerine.
Utansın tabiat.
Kuşlar,kelebekler,papatyalar utansın.

Güzel düşler yolladım,
beyaz bir güvercinle..

Sanki yoksun gibi yaşamak
en olmadık yerde felç olmak
adını söyledikçe günaha girmek
her yolun sana kapalı olduğunu bilmek
her gün her gün ölmek
acıtıyor şuramda bir yerimi..

Gözleri alabildiğine karanlık
hüznü alabildiğine uçurum
ve
kalbi elleri kadar camdan,

Ne zaman bir melek düşse
sol yanıma,
papatyalar solar bir bir.

Bahar intihar eder,
gözlerin intihar eder,

Mutlak olur
yüzünün de bir mevsimi.
Kıştır biraz,üşür.
Bahardır mesela,filizlenir.

Üç beş dakika önce,
yara bere içinde,
gözlerimde kan dalgaları,
aklımda zararsız tufanlar,
içimde ki gül bahçelerinde kasırgalar,
dilimde küfür,

Yüzündeki gizli bahçelerde saklı
tohumları,
sevdanın..
Ve şimdi
her filiz
bir başka susayış,sana..