Güneşten bir parça kopar
Sür yüzüne güneş yüzlüm
Karanlıklar sendes korkar
Gül dünyaya güneş yüzlüm
Dağlar önünde eğilsin
Oy canımın içi
Nazlı bebeğim
Haydi çık otur omuzlarıma
Yerlerin pisliği sana değmesin
Çünkü sen herşeyden gülsün güzelsin
Dur omuzumda dur emniyettesin
Ilık bir bahar sabahı
Kuş seslerine uyandım
Uy yandım
Kalbim yarıldı derinden
Nerden deme her yerinden
Yaralandım
Gördüğmüm rüyanın tesrin deyim
Mavi gök aç bana yukardan boşluk
Sonsuza uçacak bir kelebeğim
Ağlama arkamdan tılsımlı çocuk
Sen kal öyle ılık bahar tatında
Bana sevgilmde sevdiği kadın
Seni dünyalara sultan yapayım
Ey masum yüzüne öldüğüm kadın
Bilmem ki bilemem neler yapayım
Mümkün olsa ömrüm sunardım sana
Yorgunluk aklımı kül eden yakan
İçimden ırmaklar aksın isterim
Bir kara bulut olsa benle dolaşan
Ve taş bir yatakta yatsa bedenim
Sürsünler beni elsiz ayaksız
Yıldızlar gölgeli ay puslu gibi
Yüreğim korkuya diyor durma çık
Bu ağlayan gözler benim deyil ki
Hüzünlü vedanın zamanı artık
Bir yangı ki girdi ta can evime
Çöktü üzerime yukarıdan gök
Denizler kapakara renge bürünmüş
Göklermi karadı benmi görmedim
En azgın dalgalar sesimi yutmuş
Karanlık ruhumu yaktı bilmedim
Kör zindanlar gibi korkunç karanlık
Dağlarda türkü söylenir
Kurşun niye isyan niye
Kardeşler toy la eğlenir
Bomba niye ölüm niye
Göğü beraber yükselttik
Azıcık aklına düştüğüm zaman
Durda ufuklara bak akşam üstü
Çıkar mendilini ağlayacaksan
Salla rüzgarlara bir akşam üstü
Gezme bahçelerde güller utanır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!