Yıldızlar gölgeli ay puslu gibi
Yüreğim korkuya diyor durma çık
Bu ağlayan gözler benim deyil ki
Hüzünlü vedanın zamanı artık
Bir yangı ki girdi ta can evime
Çöktü üzerime yukarıdan gök
Verdi meşaleyi şeytan elime
Dedi yansın varlar kalsın hiç ve yok
Kokmuş çile hane sirke tatında
Duvarda bir resim esrarlı duruş
Benden aldığını ona ver dünya
Beniyse bekliyor sonsuz yokoluş
Bakıbta görmeyen gözler karanlık
Kulağıma gelen sesler yabancı
Toprak ana diyor gel bana artık
Bırak beni dünya dinsin bu sancı
Kayıt Tarihi : 26.11.2009 19:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!