Geçit vermez bana dağlar
Dedim dağlar yarim ağlar
Karaları bağlamasın
Yol ver yare gidem dağlar
Unuttum onu sanmasın
Yol ver yare gidem dağlar
Gidiyorsun,
Biliyorum bir daha dönmeyeceksin.
Gidişin böyle olmamalıydı
Ansızın ve ani
Gidişine kalbimi,
Tüm hücrelerimi alıştırmalıydım.
Bir köşe başında öylece kalakaldım.
Attım elimi zihnimdeki darmadağınlığı tıktığım çantaya,
ne çıkarsa bahtıma...
Şimdi elimde gri bir yalnızlık,
arkamda gelecek,
önümde uzun bir geçmiş,
Hayat ile bir vadide karşılaşmıştık
Tam uçurumun kenarında,
Beni yalnız bırakmaya niyetliydi, belliydi …
Tam o anda
Hafif bir yağmur
Ve
Yalan bir dünyaymış yaşadığımız
Gülüşümüz sahteymiş, gözyaşımız yalan
Farkında olamadık aslında,
Rüya bile değilmiş yaşanan.
Hep bir şeylere isyan ettik durup dururken
Yarim yadellerde kaldı
Dönmem diye haber saldı
Yüreğimi yaraladı
Ağla dağlar dağlar ağla
Sende benim için ağla
Anne
bak/ sana geldim
Giderkenki o suçlu halimle,
en çocuk yanımla, yine kapındayım...
bilseydin
bilseydim
O sabah,
Dönmemek üzere ayrıldığını
Bilmediğimi sandın
Sessizliğin
Gidişinin sesiydi
Bildim oğul…
Soğuk kış sabahına uyanan,
gözleri hüzünle bakan adam
balıkçı takasında, denizin ortasında
çığlık çığlığa martıları izliyor
martılar kadar özgür olmak
kaçak bir yolcu olup,
-
Tayfun Kapusuz
Tüm Yorumlardeneme