Hüzün keser gül/hüzün kırılmaları...

anlatmıştım
çocuk yanımı
düşündün mü yarını
tutunduğum yanını
ninni gözlerin şimdi

ahh uyanmasam
ölüme uykuda yakalansam
ömrümü katsam
yüreğine yaslasam

- ayrıl/kavuş -

sonsuz olsa
bırakmasa yalnızlığa
belki şarkılarda
ayrılığa

kavuşmadımsa
karşı kaldırıma
aldırma
sesim var şarkılara
hüzün keser gül

gül...

orta yerinde gecenin
dem'in vardı rengin..

05 02 2005

Kızıldır ve kırmızı ya da yapay renkleriyle gül, iç’e
en batanı, en kıranı kırmızıdır. Kan rengidir, can rengi.
Bu yüzden sevdikçe dokunulmak istenmese de dikenlerine
bir yerde değer önce ele, yapacağını yapar. Sızlanmak
kalır geriye, sızıda kırılır can havliyle gülün bırakıldığı yerde.
Budanmayan, bakımı yapılmayan gül bir süre sonra yaban (piç)
dallar verir gövdesinden, bahçıvan söker atar. Nedendir bilinmez
gülün çiçek vermediği bu dalları gövdesinden dışarı atması.
Belki de iç’indeki feryadıdır. Patlar buradan ve patlar,patlar...