Sen benim tam yirmi yıl önce,
Dalından kopardığım çiçektin.
Ben seni dalından kopardım ama,
Sen fidanlarını kalbime ektin.
Sen hep bir yudum suyla,
Bir nefes havayla avundun.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu hüzün dolu şiirinizi beğeni ile okudum,yüreğinize sağlık,bu hüzünlerin her ne olursa olsun satırlarda kalması dileği ile sağlıcakla kalınız.
Şiir bahçesinde bir demet hüzün çiçeği.Bir kez daha etkilendim.Bu acıya yürek dayanmaz ama Allahım öyle bir sabır ve güç vermiş ki insanoğluna .....
Evet bu sevda bitmez dost,kalem yazdıkça.............
Bu şiirde bambaşka bir hüzün, ve varlığı kuşatan gizli bir elem var...
Çok etkilendim.
Cok hüzünlü ve güzel. Tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta