hüzünler kol gezer sokaklarımda
ayaklarım bir kuru dal gibi kırılır
yürüyemem lale bahçeli günlere
tabanımdan kan dökülür yerlere
sokaklar bana kör gözüyle bakar
ne yaz gelir ne de gelir ilkbahar
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
yapraklar dökülür ayak diplerime
her mevsim yürürüm sensizliğe
sokak içinde asi bir taştır hüzün
pencereni tıklatırım yine yoksun.......
yüreğine sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta