Daha dili dönmüyorkene çığın çığlığa
Buzgun avuçlarından düşüp, yuvarlanan çocukluğun aklı kartopundaykene daha
Kendi hayatını kendi uğruna düşürmeli insan
Gün o yana çavdığında
Ay doğduğunda bu yana
Gölgeleri eğildiğinde çam dallarına, çimen yollarına, çiçek goncalarına tomurcuk...
Akreple yelkovanı aynı gönül bağına şart koşup henüz çiğ
yordum yoruldum sana geldim
ey hayat beni de diğerleri gibi yargıla!
kumsalda kıvranan bir balık kadar
yanlışım sana!
yanıldım, yenildim,al beni
Devamını Oku
ey hayat beni de diğerleri gibi yargıla!
kumsalda kıvranan bir balık kadar
yanlışım sana!
yanıldım, yenildim,al beni
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta