Daha dili dönmüyorkene çığın çığlığa
Buzgun avuçlarından düşüp, yuvarlanan çocukluğun aklı kartopundaykene daha
Kendi hayatını kendi uğruna düşürmeli insan
Gün o yana çavdığında
Ay doğduğunda bu yana
Gölgeleri eğildiğinde çam dallarına, çimen yollarına, çiçek goncalarına tomurcuk...
Akreple yelkovanı aynı gönül bağına şart koşup henüz çiğ
Sensin bu gönlümün yönü mekanı
Bende ar olmazdı sen olmasaydın
Ak nergizler sana aksın dağlarda
Balda sır olmazdı sen olmasaydın
Dağlardaki güneş doğmaz aleme
Devamını Oku
Bende ar olmazdı sen olmasaydın
Ak nergizler sana aksın dağlarda
Balda sır olmazdı sen olmasaydın
Dağlardaki güneş doğmaz aleme
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta