Hüsrev Hatemi Şiirleri - Şair Hüsrev Hatemi

Son İstanbullu anneanneyle beraber,
'Kumpanya'sözcüğü de öldü...
Biri Karacaahmet'e,diğeri
Feriköy Latin Katolik Mezarlığına gömüldü.
Ey Sevda Yaşayamazsın,Öl bari
Al yanına Aşk'ı,Muhabbet'iYar'i

I

Yunus ki bu toprakta açılmış gülmüş,
Bir dem o da ağlamış, avunmuş, gülmüş.
Esrarını aşkın bize açmış bir bir,
Susmuş ve o esrar yeniden örtülmüş.

Gümüş tebessümün, güneş başınla
Plaket ve altın kupasın sanki.....
Kalbimdeki keder sultanının,
Cülusunu tebrike gönderilmiş.
O müstebid sultan görünce seni
Tahtına daha bağlanıyor inan ki!

Göl çevresinde bir tek kasımpatı...
Ölüm eğrisi tırmanışta şimdi,
Hergün gözlerinin ekranında, Tavan çizerken güzellik eğrisi.
Her ikisini de yaşadığından,
Farkında güzelliğin ve ölümün.
Beyaz, lekesiz bir kasımpatı...

Çocuğum, bana gel emri var
Duyuyorum kapıda bir rüzgar
Grebene'den, Koniçe'den
Üsküp, yahut Prizren'den
Gelmiş olabilir belki,
Yani Tanrı misafiri

Duyuyor musun noktalığımızı?
Evrende.
Noktalar, noktalar, noktalar
Ve seçilmişliğn
Bende.
Daha fazla seninleyim, ben uzaktan uzaktan

Kalbler sırçadan yaratılmış bir kere,
İmkân yok sağlam yürekle ölmeye.
Her yer cam kırığı her yer...
Ve sırçaları toplayan kişiler,
Camdan bilyalar yaptırıyor;
Tokuşturmak için zevkle,

Ölüm'ü muştulamana gerek yoktu
Yakınlığını biliyordum onun,
Yüreğimi neden muştalayıp durdun?
Çoktan beri yastaydı ve yorgun......

Sen dönüksün, ben de
İçe mi dışa mı, bilmem
Sen bana değil, ben sana değil,
Yolumuz sonunda bizi bekleyen
Kaybolacağımız ormana değil.
Değil hayata, günlere ve çocuklara,

Yürekler vardır ki Devran elinden,
Onlara gam sunulduğunda,
İri güller gibi kan ağlayıp
Sessiz, dünyayı seyrederler...

Yürekler vardır ki onlar,