Artık eski sayfaları acmıyorum.içimde fırtınalar kopuyor.sen gormeyip bilmiyorsun.bende neler oluyor,yuzyıl goclerinin tam ortasında kaldım.sen orda ne dusunuyorsun bilmiyorum.gormuyorum seni değneklerimle ilerliyorum yolunda.kayboldugumda soylersin bana.bilirim sevmek aklın orumceğidir son anda ağını kurar ve hayatıma bir sarmasık gibi dolanırsın.benden sana bir temenni değil bu sevgi.elimi açtım seni bekliyorum.havaalanında bir ucak beni bekliyor ben ona biniyorum elin nerede?
ne anlatiyor bu sarkilar bana
hangi asktan bahsediyor bu kadin
jeanne Moreau bana ne anlatiyor
yoksa ufak bir ask cigliklari mi bunlar
jeanne Moreau bana birsey yapiyor besbelli...
icimi yakan nedir acaba
dalgalanma bu kadar öksüz kalan ağaç...
dallarını şimdi bükme...
ağır bir kış var önünde...
Aşk en çok bana yakışıyor
yüzüm güleç aşk beni biraz daha ben yapıyor
Aşk en çok bana yakışıyor
Adının anlamı gibi
aşk en çok bana yakışıyor
denizlerin üstünde ayrılık
seni sevmedim biliyorsun.yorgun bir iş çıkışında geldin.kitaplarım evde kalmış.notlarımı almadan geldin.seni özel kılan sadece bir düşüncen vardı benim için.insanları ve dünyayı özgür kılmandı.
kısacası sen
bir fransız devrimcisi
ama burjuva temsilcisiydin.
hele bir kadını severken
benden medet umman biraz aykırı geldi bana
sevdam sana ait değil sadece gocmen kuslar sorumludur hayatımdan.sen bana ait değilsin yazdıgım satırların sebebisin.şimdi bir cocuk gulse aklıma bir demet çiçek ve sen gelmektesin.çaresizlik değil bu biraz ozlem biraz burukluk.yakınlastıran ve sebep kılmayan bu ask mı?
anlayamazsın gece gelen bir deprem gibi astım cocukluk ozlemlerimi.sende o ozlemlerdenmisin?
Alarga mı bu gonul sairin dediği gibi sende herkes gibisimisin? bir bulut gecer kervan dagılır sevenler ayrılır.sevdam sana ait değil.kendimden sorumlu...
çocukken belliymiş başkaldırmam.
dogdugumda kıcıma vuran hemşireyemiş ilk isyanım.
kimsenin sustaramadığı o gunden belliymiş.
kimin suçu derseniz
suç değil
suç ustu yakalanmak benimki.
gizem akıncı 'ya
yanımda güvenle kolarıma sarılmış bir kadındı o...nereden geldiğimi ve nereye gittğimi hiç bilmedi...zamanı yoktu sevmenin,bir an kapıdan çıkıp geldi...zamansız bir koridorda yanızlığını kaybetmiş bir insandı...yokluğu sımsacak bir gecenin içinde beni ben yapıyordu...sigaram yanıyor külleri ona kalıyordu...ıslak şehrin sokakları gibi gözleri parlıyordu...Aşka yarım asır vardı...yüzyılımız ona hep yalan söylemişti oysa...sesin içinde bir tiyatro oyunu gibi sadece üstüne düşen rolu oynuyordu...
kahredici bir yalnızlıktı benimkisi...yorgun ve yoksul bir ceketle çıkmıştım bütün sokaklara...üşüyordum...şehirler hep bir şehri andırıyor ve ben hep bir şehre yolculuk ediyordum...trenler soğuktu insanlar yoksuldu...yoksul trenlerde ve soğuk şehirlerde rastlayamadım ona...ben hep kaybettim...hep aradım onu yalancı telefon konuşmalarında...
çok eskidendi...
bir şarkı bestelendi giden ve gidecek olan sevgiliye şu sözler yazılıydı bir not kağıdına... sokaklar ıssız ve soğuktu yalnızlık üşütüyordu.kaybolan adamdı...
şarkı şöyleydi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!