Hüdai Ülker Şiirleri - Şair Hüdai Ülker

her bahar
izmir’in dağlarında mutludur zaman
yalnızlıkların gözden düştüğü
korkusuz günlerde
sevda bakışları yayılır
martılarla dost olmuş gemilerden

Cesur bir tepenin körfeze bakışı vardı
şimdi gizlidir oranın yürüyen örümcekleri
ekmeğime kurşun bulaşır burada
çünkü kurşun ve ölüm
teslim olmaz rüzgara.
Ben bu tepenin öyküsüyle cebelleştim kaç yıldır

Şimdi bir anılar yığınıdır bu deniz,
o güzel kahkahalar azgın dalgaların ağzında şimdi
yüzümde biriken gölgelerle geldim bu sahile
nereye baksam bir ses takılır saçlarıma.

Burada herkes bir haykırışın peşindedir

Bir günün bedenine bir kadının ömrü yaslandı,
tanıyorum o kadını,
güzellik saçlarında esirdi.
Onun gözyaşlarıyla trenler kalkardı Basmane’den,
vagonlar peronlara veda ederken,
Yıldız’da üç film birden oynardı.

Ölüm dans ederken sokaklarda
bir bisikletin uçup zıplaması duyulur,
uçup zıplar sağır bir saksağan bile,
sokağa bir çift el saplanmıştır,
sonra iblis çıkar ortaya
ve idam mangasının görevi başlar,

Senin saçların,
denizdi bana,
şimdimi geçmişime,
götüren.

Benim arka cebimde,

Rüzgar bile görmek istemiyor artık
iyice kıllarla kaplanmış vücudumu
göğsümden kara çizgiler iniyor
bir infilak esir ediyor beni,
bir ömür dağlardan düşüyor
çevirdiğim topaçlar boğazıma diziliyor

Solumaktı seninle konuşmak
ve meşhur bir sıkıntıydı içimdeki.
Saçlarınla yaşamaktı öfkeli bir zamanı,
sıkıntıydı yollar.

Sonlu olmasın sözlerimiz,

Kadına sahte bir düğünle saldırdılar
Çiçeklerin açmasına aldıran olmadı
Yamanlar’a kar yağdı evler zamlandı
Habire bir kabare tiyatrosu yaşamda
Habire bir anlamsızlık boğuşanlar arasında
Bir acı çöktü onun üzerine

Nasıl unuturum
O toprakları.
Damarımda kan,
Göğsümde vatandır
Anısı.