Varlıkla yokluğun arasından bir yerlerden sesleniyorum size..
yitip gitmiş bir ömrün son baharında kaybolmuş bir adamın günlüğü nü okuyorum bugün size..
İşte geldi dayandı ömrün kapısına o an.. o korkutan.. acıtan...
hoşça kalın sözcüğüne bile, zaman tanımayan o an..
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta