Bitti elde kuru soğan,
Soydu bizi ah şu oğlan.
Sende vicdan var mı?
Çöktü ahlâk, bitti namus,
Görmüyor musun be hey benamus,
Sende vicdan var mı?
Sen hiç beni düşünerek uyudun mu,
Sen hiç uykunda düşten yoruldun mu?
Benim kalbim ziftten çukurda,
Sen hiç yaşamadığından soruldun mu?
Arkası kesilmez hayallerin ümitlerin,
İsmail olmak kolay,
Can nasıl olsa çıkacak.
Sen İbrâhim olabildin mi?
İsmail olmak kolay,
Ölüm nasılsa olacak.
Sen İbrâhim olabildin mi?
Çok beyaz sayfa kirlettik,
Ne şiirler yandı gönlümde.
Çok sevdalar eskittik,
Ne umutlar vardı tebessümünde.
Gülümsedin mi bahar gelir gül açardı,
Dünya tersine dönmedi,
Sen vuruldun bir kem bakışa.
Hayır iyiler hep sen ölmedi,
Sen kapıldın kötü bir akışa.
Her karanfil çiçek amma sen gülsün,
Papatya papatya bakar gözlerin,
Kalpte ağrı yüzde tebessümsün,
Hûş der dem halin sözlerin,
Her karga kuş lâkin sen bülbülsün.
Mujde müjde habercisidir ezgilerin, saadetin,
İçimdeki ölü,
Mezar arayan bir deli.
Ne anlaşılır ne susar dili,
Hep dikenli yolu.
Değme bana yanarsın,
Sen sevdadan ne anlarsın!
Dikeni batar eline şikayet edersin,
Sen sevme gülü katledersin.
Ne papatyalar kurur gönlünde,
Sen sevme aşkı ziyan edersin.
Taş kalbinde merhamet yok,
Güller açmaz mı benim gül bahçemde,
Şu gül yüzüm benim bir defa gülsün.
Gam keder dert tasa bahtsız sinemde,
Sen yine de gül ey benim gül yüzüm.
Ne zormuş sevmek ağır mı sevda,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!