Hilal Erboyacı Şiirleri - Şair Hilal Erb ...

gözlerin… ah! o gözlerin… yangın yeriydi bir zamanlar bakarım görmek için taa içine… sönmüş bir ateşin zavallı efkarını oyalar gözyaşlarını içine akıtma bu kadar bu kadar akıtma içine gözyaşlarını kor olur içinde alevlenen yaralar bir duman genzimi yakar… ne zaman insan /insan/ olmaya yeltendi o zaman ötelendi ne zaman dört nala sürüp umutlarını kalktı şaha ne garip o zaman tepelendi her sabah ’bugün’ diyerek uyanır gözbebeklerim bugün aydınlık yüzler görecek herkese gülümseyeceğim bugün insan /insan/olduğu için acı çekmeyecek tılsımlı bir huzur arayışında esrik aldanışlar da olsa bir tebessüme aç gülen bir göze muhtaç sıcacık ’günaydın’larda yıkanacak bedenim’ donar dudaklarımda tebessümüm tebessümüm donar dudaklarımda belki yarın… belli ki yarınlar hiç bitmeyecek…

Deli dolu güneşi bekliyor tüm doğru/ yanlışlarım

Akşam ah / vahlarla geçti doğumsuz sancılarım

Eşim/ yol arkadaşım -nedir benden çektiği - onu da uyutmadım

karanfil kokulu dünya güzeli
sanırsın nefesim bir seher yeli
dokunur yüreğe bir sazın teli
unutmam bi-vefa değilem dinle

Bu nasıl bir telaştır, bu nasıl bir arbede
Malayani işlerle ömür bitip gitmede
Eşref-i mahlukattı, yerlerde sürünmede

Dönme dolap misali, böyle nasıl olacak

oysa… öfkelerimde aslandım kükremelerim yetti haklıydım kolay atlattım palazlandım güçlendi haklı yanım oysa… sevgilerim incitti kırdı birkaç yerimden paylaştıkça umudu kanatlarım kırıldı ve bitti oysa…. sen özeldin öfke değildi inan duyduğum haklı olmaksa neye yarardı düş kırıklığım keşke değildi tuh! la karışık bir bekleseydin sabah olunca güneş doğardı şimdi ne yapsam nereye gitsem anlamsız gelir oysa isteğim ivme sağlamak bir adım daha atabilmekti çöktü üstüme bir kara gölge kalem kırıldı düştü elimden dokundu geçti en bam telimden şimdi yazsam da kekeler kalem tutar hıçkırık bir ucu kırık bu da geçecek merak etme sen ah/ sevgi büyük oysa…….. /yeter bir öpücük/

Hüzün, sen ne asude mevsimdin ki yenildin
Gözlerin …gözlerin ki deruni bir vadide
Safiyâne bir bulut, bir damlası nadide
Hazan yağmurlarında dal misali eğildin

uçuşur eteğimde bin bir anlamlı sezgi

bir armoni yaşamın gizemli bin bir rengi

tınısında kaybolup erir bin bir kötülük

Arada bir ‘DUR’ diyebilmeli insan kendine

‘DUR’ ve ‘DİNLE’ herkesin en az senin kadar

Konuşabilme hakkı var…

Bir dönme dolap hızında geçer zaman

Başımız döner çoğu hengamesinden

Nasıl bir aldatmaca yüreği sıkan

alı al / moru mor pırıltılı bir çerçeve içinde

çok yüzlü bir ayna karşımızdaki

özenle hazırlanmış bir maske yüzlerimizdeki