Ömrü bir kavanoza koyup ta tozlu rafa
Fikrimin sersem sersem yürüdüğü tarafa
Yürüsem yalın ayak bihaber geçmişimden
Gölgelerden uzakça ve girmeden A’râfa
Yıkılsa gözlerimde vaktin hakimiyeti
Arınsa bedenimden nefsimin eziyeti
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta