Hatice Olkuner Şiirleri - Şair Hatice Ol ...

Ey silüetiyle düşlerimi süsleyen kadın
İlahi bir kuvvetti seni bana sevdiren
Gönlümün her gece tavaf ettiği mabed
Varlığı armağanların,lütufların en güzeli

Ey dinmeyen hasretlerin tutsak dilberi

Daldan dala konuyorum
Ağustosta donuyorum
Bir aşk için yanıyorum
Yardım eyle yüce Mevla...

Uzak tutma beni yârdan

Uzaktan uzağa göz kırpan dilber
Gonca gül resmiyle kandırma beni...
Hakkın huzurunda artık ikrar ver
Ya da alev alev yandırma beni...

Yazılı kaderim nere kaçayım

Ben gecede bir sesim, yalnızlıkta bir çığlık
Hoyrat hayat içinde anlamak zordur beni
Gönül bağım virane, sanki gülşenim dağlık
Hoyrat hayat içinde anlamak zordur beni

Gerçekleri örterken simsiyah şu perdeler

Kayıp kentin yıllarında saklıyım
Onun için ben herkesten farklıyım
Ben mazimi aramakta haklıyım
Yitirdim kendimi arıyorum ben...

Her derde direndim yıldım yazgıdan

Gül sen gül ki gülistan seni kıskansın dursun
En müstesna şiire gülüşün medâr olsun
Kokun sinsin her yere güller senden dem vursun
Yürüdüğün her mekan senin kokunla dolsun

Arz-ı endam eyle ki her adımda gül bitsin

Anne!
Bizim eve bayram gelir mi
Ne çok sormuştum bu soruyu
Gözü yaşlı, yüzü kederli anneme
Fark ettirmeden silerdi yarım yamalak gözyaşını
Oysa kirpikleri hep nemli bakardı yüzümüze

Vuslatın saati, vakti saklıdır
Sana geleceğim bekle sevdiğim
Cennet bahçeleri aşkın hakkıdır
Sana geleceğim, bekle sevdiğim

Bu yalan dünyada vuslat olur mu

Kaç yazım ayazdı bilemiyorum
Buz tutan gönlümü çöz benim için
Unuttum, bir içten gülemiyorum
Mutluluk resmini çiz benim için

Ağlayan gözlerin söndü haresi

Zaman değirmendir kul öğütülür
Yalan sözler ile hep avutulur
Acıdan acıya durmaz savrulur
Söylese ne olur söylemese ne...

Sevmeyi bilmeyen aciz insanlar