Hatice Olkuner Şiirleri - Şair Hatice Ol ...

Genç yaşımda soldu yaşamın rengi
Şevk ile bakacak gözüm kalmadı
Bulmadı bu gönül dengine dengi
Kaderde gülecek yüzüm kalmadı

Bitmişim, ne bugün ne yarın varım

Bir gece silsem
Yüreğimden, düşlerimden seni
Unutarak uyansam sabaha
Süpürmüş olsa rüzgar
Ayak izini taşıyan tozları
Her yoldan, her kaldırımdan

Gönül senin elinden, ne çektim bilmiyorsun
Düştüm aşk ateşine, bir çare bulmuyorsun
Hasretle akar yaşım, bir kere silmiyorsun
Unutmayı denedim, ondan vazgeçmiyorsun...

Gönül senin yüzünden kaderime küskünüm

Estikçe deli rüzgar boş sokaklar üstüne
Yuvasız kuş, dalında gül, tende can üşüyor

Buluşur uzun gece sabahın ayazıyla
Çiğde yaprak, yastığımda yalnızlık üşüyor

Fil ile karınca savaşıdır bu
Zenginin zenginle yarışıdır bu
Yoksulun en dibe varışıdır bu
Bıçak kemiktedir, dayan arkadaş

Ak ile karalar karışmış çoktan

Ey Âdem uyan da gör şu engini
Bak aldı afitap kızıl rengini

Nefsine uyarak olma sen zelil
Tek Rab'bine yönel cennettir menzil

Gururu yok sayıp çalsam kapını
Diz çöküp dilensem merhametini
Sararmış yüzümde gözyaşlarını
Görsen halimi yâr üzülmez misin

Divane olup da yollara düşsem

Gözümden yaşları kanlı akıttın
Sevgisiz cihanda yalnız bıraktın
Sinemde yüreği dert ile yaktın
Sen bana vakitsiz hüzünle geldin...

Yaz ayında dondu, üşüdü beden

Geçmişim dünyadan ,geçmişim serden
Bir gün yalın ayak geleceğim ben
Kalkacağım düşüp kaldığım yerden
Bir gün yalın ayak geleceğim ben

Aşarak kapalı bütün yolları

Adına yazdığım onca kelâmın
Birini okusan yâr benim için

Anlattım sevdamı her bir dizede
Gönülden hissetsen yâr benim için