Seher yeli esip bahar gelince,
Dalında kırılan güle yanarım.
Yar karşıdan gelip bana gülünce,
Kemere sıkılan bele yanarım.
Hafızamdan atıp silemem dünü,
Dünyaya bön gelen bilemez bunu.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
