Hasan Çekmecelioğlu Şiirleri - Şair Hasa ...

Alınganım ben, alıngan.
Tahmin edemeyeceğiniz kadar.
Çünkü onuruma dokunur,
Size vız gelen laflar.
Ustaca sıkıştırıldığı zannedilerek,
Kelimeler arasına sokuşturulan imalar.

Ali, piridir pirlerin,
Velayet ehlinin takvasıdır, tacıdır.
Kitabın başındaki Fatiha da besmele,
Besmeledeki Ba’ nın,
Altındaki noktadır Ali.

Anne olmuş, göz bebeğim.
Bütün ağrılarını unutarak,
Kaygılı gözlerle bakıyordu,
Minicik Deniz’ine.

Bebek ise her mimiğinde

Âdeme üflendi emaneten bu ruhumuz.
Bindiğimiz gemide meçhuledir yönümüz.
Bizden yöne esse de yeller gülse yüzümüz.
Kısa bir seyahattir biçilen şu ömrümüz.

Bilmediğimiz bir rıhtımdan başlar yolumuz.

Ağlayarak başlıyoruz hayata
Biniyoruz bir alamete
Cennet cehennemde aynı mesafede
Çek istediğin istikamete
Değerini kendin belirlersin
Ektiğin ne ise onu biçersin

Önce çiçekler gibi açarsın,
Her gören sana gıptayla bakar.
Sonra da yavaş, yavaş solarsın,
Yerden bitmeler bile laf sokar.

Doğanın kuralıdır doğarsın,

Canıma eşim,
Herkesten yakınım,
Güzel kardeşim.
Derdine derman olayım.
İste, sana kurban olayım.

Döngüyü, yaradan takdir etti, kurdu çevirdi.
Gündüzü güneş ile geceyi ayla ışıttı.
Gökleri ise rengârenk yıldızlarla süsledi.
Şu dünya dönsün diye bir yörüngeye oturttu.

Ol buyurdu, şu alem yoktan var oldu bitti.

İnsanoğlu ihtiyaçtan kürkü sardı bedenine.
Hayatta kalmak içinde et yedi.
Ateşi ısınmak için buldu,
Kimseyi yakmak için kullanmazdı.
Ta ki menfaat, tamah, hırs,
Güç ve para, araya girene kadar.

Talihin varsa kayda değer.
Toprağı tut, altına döndürürsün.
Bahtsızın kaybettiği bileti bile bulur,
Büyük ikramiyeyi tutturursun.

Şansız doğmuşsan eğer?