Hasan Çekmecelioğlu Şiirleri - Şair Hasa ...

Beni bütün benliğimle,
Ama çağa ve zamana uygun,
İki büklüm, ezilerek değil.
Bütün zorlukları aşarak,
Alnın açık, kafan dimdik,
Yaşatabiliyorsan eğer?

Uyan! Ey insan oğlu uyan!
Adem ve Havva'dan yaratıldık bilirsin
Dünya hepimize yetmiyor gibi
Hır çıkarıp savaşırsın.
Sonra da suçlusu oymuş, onlarmış gibi,
Yıllara, dünyaya beddua edersin

Babayım, babam gibi;
Tek varlığım, çocuklarım.
Onlar için yaşarım.

Ben üzüntümde susarım.
Düğümlenir boğazımda kelimeler,

Vahşetimizle, duygularımızla,
İnsan, insanız işte.
Bazen savaşır,
Kavga eder hırlaşırız.
Bir an gelir,
İnsan yönümüz ağır basar,

Ne tuhafsın, bre peder.
İki yıl bakmamak için,
Çocuk yaştaki kızı;
Gel, gelde ellere ver.

Herşeyim camlarım.
Hayata bağlayan,
Sizlersiniz canlarım.
Sizinle dünya tertemiz.
Ne olur bırakmayın,
Sizsiz ne yaparım, ben deniz.

Sen ne güzelsin,
Yeşilliklerle süslenir,
Akarsularınla hayat verirsin.
Canlılara ana gibisin,
Her ihtiyacı karşılar,
Hiç kimseyi yalnız bırakmazsın.

Şiir sevgidir.
Sevenlere mutluluk.
Seviyorsan eğer,
Yaşıyor, yeşeriyorsun artık.
Çünkü sevgiyle paylaşılır.
Yaşama dair ne varsa,

Sakın ola ki! Yavrum.
Gururunu çiğnetme.
Bunu yaparken de,
Sakın ha! Sakın! .
Kimseyi incitme.
Kendine yakıştırmadığını,

İnsan konuşacaksa eğer;
Söyleyecek sözü olmalı,
Söz söyleyen, susmasını da bilmeli.
Saygı bekleyecekse;
Saymasını bilmeli.
Sevilmeği bekleyecekse şayet;