Hasan Çekmecelioğlu Şiirleri - Şair Hasa ...

Halim hayalimdi
Ne hal kaldı, ne hayal.
İlkbahar geçti.
İşte geldi yaz,
Yaz babam yaz.

Hayalimde melekler.
Süzülen birer martı gibidirler.
Gökyüzünden turnalar misali,
Şu âleme usulca,
Güzel gönüllere süzülürler.

Anlatırdın bana,
Hatırlarımda
Uyuklarken ninniler söylerdin kulağıma.
Tarlada yaşadığın yorgunluğu
Görsem de anlayamazdım.
Çocuklar yorulmaz ki anne

Atalarımın kanıyla;
Kuruldu bu cennet vatan.
Rahat yaşıyorsak eğer;
Bunu sağlayan Atam
Hani o Anadolu' ya,
Samsundan güneş gibi doğan,

Öyle verimli ki ekenekleri
Ovadan geniştir yürekleri
Anne, babaya karşı
Ne istersen ekersin
Zamanı gelir,
Boy verir ekinlerin

İnsanlar; şu kocaman dünyada
En çok sevdikleriyle benzeşiyorlar.

Altın ve Gümüşken ellerdeki paralar;
Kâğıda dönüştürdü egemenler.

Doğarken cezaevimizle doğmuşuz.
Bundandır nereye gitsek,
Düşüncelerimizin tutsağı oluşumuz.
Yüzümüz gülse bile,
Geçmişte vurduğumuz gemdendir.
Kendi, kendimize küsüşümüz.

Bende çocuktum,
Koklamaya kıyamadığınız çocuklar gibi.
Sonra genç oldum.
Her şeyi yıkarım sanan sizler gibi.
Doğanın gereği yaşlandımsa
Geçmişimi unuttum sanmayın.

Şu alemde sevgi, herkes için var edildi.
Yaşarken birbirimizi hep sevelim diye
Bir hatasıyla cennetten sürüldü babamız.
Sınavdayız, Adem soyundan geldik diye.

Şu dünyada doğarken, bize ölüm yazıldı.

Ahlar ile dost oldu şu beden.
Biraz erken mi oldu neyse, neden?
Ama ne geldiyse başa biliyorum ki
Hepsi kusurdan hepsi benden.
Biraz göz, biraz el, birazda dilden.