Hasan Buldu Şiirleri - Şair Hasan Buldu

Dizelerden çıkıp
geçti aynanın karşısına
bir fahişenin hafifliğiyle
araladı nemli dudaklarını
aynaya bakıp
gülümsedi kendi kendine

Dinle işçi kardeşim:
sazlı-sözlü gazinolar senin neyine
tavernalar sana lüks kaçar
mini etekli kızlar ise
umutlarının çok ötesinde
ancak seni pazar günleri

önce:
ateşe
suya
güneşe
toprağa
kendi yaptıkları

önce ana rahmine düştün
sonra bir pelteye dönüştün
dokuz ay on gün sonra
gün ışığını gördün

bre gafil

bir gün
bir yaprak gibi sararacak
düşeceksin dalından

ezileceksin hoyratça
gözyaşının ıslatttığı kaldırımlarda

işe yaramazsın dediler
seni emekli ettiler
ölmesin sürünsün diye
bir dilim ekmeğe
muhtaç ettiler

Hayal

bir evimiz olacak
deniz kenarında
fundalıklar arasında
küçücük

birtanem
öyle bir rüzgar esti ki
seni
dağlar ardına
beni de
şarap kadehine düşürdü...