Hande Ortay Şiirleri - Şair Hande Ortay

Endamın Lisanlara Sığmıyor

Ey yarim, hasretinden sarhoş oldu ruhum!
Ey bal gözlüm!
Heybende dolu ağıtlar taşır bu bedenim!
Şimdi aralansa şafaklardaki bulutlar!

Engel Olma

Gözlerin yaban baksa da
Beden dilin ele verse de
Canım yarım kalsa da
Gidemem senden

Erelim Vuslata

Sanma vazgeçtim, unutamam da!
Her an benimlesin, sen varsın aklımda
Yaslanırım pencere kenarlığında
Hissederim gecenin zifiri karanlığında

Esir

Gözlerine esir olduğum
Ömrümce hayaller kurduğum
Yüreğimden söküp atamadığım
Sevdamsın delice sevdiğim...

Esmer Kadındım

Bakma sen benim bu halime
Düşlerimi dizelerimin girdabında yitirdim
Şair dediğin, satır aralıklarında yaşamalıdır aşkın
Ben nefesimi, şiirlerimin yangınında tükettim

Esrik Rüzgârlar Esmekten Usanmayacak mı?

Bugün bir başka üşüyor kelimelerim, cümlelerim titriyor
Soğuk rüzgârlar titretiyor içimdeki seni
Esrik rüzgârlar esmekten usanmayacak mı?
Oysa avaz avaz haykırdı cümleler yürek zindanlarına…

Evet, Sensin Beni Benden Alan

Her zoru kolay kılan
Hayalden ibaret olan
İzinsiz gönlümü çalan
Evet, sensin beni benden alan

Ey

Ey sükutu sevgilim
Kırıldı içimdeki yaşam sevincim
Dilimin alfabesinden söküldü umut
Kalbimin her zerresine işlendi sükut

Ey Beşer

Hangi kalbe hırsız olmuşum?
Hangi hırsızlığı yüklem saymışım?
Ey beşer!
Müşterek sancılarım var!

Ey Muhal
Bir mavi aynanın arkasında umut ülkemsin
Kımıldayıp can çekişen gün ışığında
Susamışım hasretine ey muhal
Kaldır arşa değsin gözbebeklerin
Kara bulutlar gölgelensin