Bir kuş kahvaltıya inerken güneş doğusunda
Bir sabah sana gelsem diyorum
Uykulu gözlerinle açsan kapıyı ,
Ben kaybolsam yüzündeki yastık izlerinde
Bir sabah diyorum misafir etsen beni ömrüne
Gittin mi ?
Kalırım ben , gizli gizli sende
Yoluna anı , geçene hayal , kalırım ben dizinde
Bir gece vaktinde düşerim düşüne
Kalırım ben sende , kovduğunu görmez yüreğim
Tenin anılara değer korkarsın ,kalırım ben
Körü körüne uzanıp gidiyor zaman.
Bir tutabilsem ucundan, sancının olduğu kısma kör düğüm atsam kurtulur içimde boğulmuş hisler.
Kalbimi kırıp dökmekten alabilsem kendimi, kalbim ile tekrardan barışır küslüklerim.
Bir tutabilsem elinden düşüşlerimin düzelir ortasında volta attığım vakitler.
Uykumu iyice alabilsem, sağlıkla yürürüm tekrardan.
Karşı karşıya kaldığım yıldızlar ile diyaloğu kessem, akıllanırım galiba.
Buğday sarısı saçların başak vermeye nasılda güzel duruyor.
Yel olmak, değirmen olmak istiyorum gözlerinde,
Sesinde pınarlar yatıyor, ne güzel baharlar görüyor şarkılar sesinde.
Yeşilden çalıyor gece, ay su yüzünde parlarken.
Gökkuşağı kaplıyor içimi gözlerin gözlerime değince,
Yaralarım kabuklarından sıyrılıp tazeleniyor.
Düşüyorum, önce kendimi unutmaya başladım, sonra kahrolmuş yüreğimi,
Sesim alçalıyor, boğazıma sensizlik takılıyor.
Saçlarının sarısı dar ağacı oluyor bana, en çok göz göze gelmemizde intihar ediyor oluyorum.
Sesimde senden başka bir şey yok, her sorunun cevabı sen oluyorsun.
Her doğru sen, her yanlış sen.
En çok sensizlik bozuyor beni, onunda sebebi sen.
Bu şarkı ikimizin olsun, en çok senin gülüşünde güzel duruyor.
Dilimle dişin arasında sıkışıp kalıyorum, tatlı bir sitem alıyor beni,
Benim yediden yetmişe sevda sözlerini yığasım var sesine.
Millim kalmış kurşun yarasına merhem oluyor sendeki ben öznesi.
Kurutuyorum meyvesini ağzıma sakız etmelerini.
Altımda çiğneniyor baharın yaprakları, sararmalarım oluyor sensizlikten.
Kavgalıyım, şarkılar arasında uzanmış yorgunluğuma kızıyorum.
Özlemi sarıyorum tütünüme, ellerime sıkışıp kalıyor geçmiş.
Mıhlanıyorum soğuk gecelere, söküp atamıyorum içimde birikmiş pası.
Kitaplarda biriktiriyorum çiçekleri,
Sayfalar ıslanıyor, gözlerim derecelenmiş.
Düşük kalıyor özgüvenim, varsın canın sağolsun.
Yeni yetmelik kelimelerle gel bana, bende seni Rüveyda ablaya aşkımdan nakledeyim.
Kelimeler içinde iğne iplik dikeyim tenime.
Etimi üç parçaya bölmüşler gibi canım acıyor.
Küfür etmeden duramıyorum, duramıyorum acımdan.
Özlemin dilini kesip atmışlar kuşlara.
Kuşlar da hattini aşmış birader.
Koysaydım eğer sevinçlerimi bir tabak şeker niyetine önüne
Dudağımdan dökülen kelimelerle sigdirabilseydim seni
Bir cirpinirdim bin çırpıda seni yazardım.
Seni çizerdim aynalara , yastığıma seni resmeder, senle uyurdum .
Senle sabahlardım , geceyi uykulu gözlerinde dinlerdim .
Sen sussaydin da ben fısıltılar eşliğinde seni duysaydım
Duyuyorum.
Başımın vücudumda ki payını acıya bölüşüyorum.
Karın kaslarımın acısını yüzüme yansıtmış olmalıyım.
Gözlerim kan pınarına düşmüş.
Duyuyorum.
Son insan ben olacakmışım gibi, kendimden dışarı çıkasım var.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!