Hamit Korken Şiirleri - Şair Hamit Korken

İnsan bir kitapçıktır,içeriğe bakılır
İçini okumayan,kapağına takılır.

Ne kadarda yalvarsan
Can durmaz,ten kafeste
Kör düğümle bağlansan
Çözülür son nefeste

Elinde hayat mumu

Karga ile eş tutulmaz kanarya
Çukurdan bakan kuyuya kule der
Bazen insan bir çift söze kanar ya!
Kendisini o yalana kul eder.

Yine akşam oldu,birazdan gelir
Siyah perdesini çeker geceler
Acıyı çekenden başka kim bilir
Üstüne tuz biber,eker geceler

Hayat;Beşikten mezara süren zorlu bir sınav
Hayalleriyle iç çektirir insana
Gerçekleriyle şinav.

Mana potasında erimek zordur
Heceli düşünce yorar insanı
Kelime düeti elde bir kordur
Bu yüzden yanıktır şair lisanı.

Hayat şeffaf bir örtü
Kader se siyah perde
Akıl meraklı dürtü
Hissiyata sergerde

Tren kaçtı çocuk,kaldın mazide
Ağlaşma bahtına,seni kim dinler
Yarının peşine taktı bizi de
Ne çabuk da geçti o güzel günler

Gide gide düştük,dönülmez yola

Düşünceler prangalı,
Hain bir kasırga esiyor beynimizde
Yalıyor tüm gerçekleri
Hapsedip hücrelerinde
Vicdanlar havale memuru
Nefs beyne hükmediyor

Düşme sakın gaflete,yoksa halin yamandır
Oynuyor imanınla, düşman hayli zamandır
Bir hakikat var önünde, sarıl ona sımsıkı
Bırakma ölesiye,bu mübarek mirası

Dertlere göğüs gerip,dizginle cehaleti