Hamit Korken Şiirleri - Şair Hamit Korken

Kucakla karanlığı,ışığın varsa eğer
Boğamaz elbet seni, cürümün ona yeter
Güneş ki; galakside,bir nokta nazarında
Karanlıksa bak onun! fersah,fersah ardında

Sizin olsun bu dünya,yıldızlarla beraber

Koptu saatin yayı
İşlemez oldu zaman
Bu kaçıncı balayı
Bu kaçıncı feveran

Allı pullu sözlere

Gitmiş ocağın feri,kaynamaz olmuş kazan
Ortam öyle ortam ki,sahtekar ol sende kazan
Ana,kız,bacı,kızan; derler ki çalışta kazan
Yuh olsun dirliğime, yuh olsun birliğime
Üç beş sahtekar için, değermi çektiğime
Devletin semerine binenler şöyle dursun

Sevdalısı olmalı,Süreyya ışığının
Bakan onu görmeli,gönül penceresinden
Aksetmeli nurunu yüzünde aşığının
Gören azad olmalı,hüsran cenderesinden

Son karanlığın
Tadını çıkarırcasına uçuşan yarasalar
Nurlu sabahlara gebe olduğunu,bilmeden gecenin
Çarpıyor, yol vermez engellerine
Yok etmeye çalıştığı gerçeğin

Gün doruktan ağarırken
Müjdeler haberini
Cıvıldaşan kuşlarla
Sessizlik rehaveti,yavaş,yavaş azalırken
Bir koşuşma başlatır,yine ekmek kavgası
Kimi tezgahında,kimi tablasında,kimi bürosunda

Sen sonsuzluk ufkunun,mavi gözlü safiri
Atiye ışık tutan,hakikat kolcusu'sun
Sen kabir uykusunun,geçici misafiri
Sen ebedi alemin, ölümsüz yolcusu'sun

Düşünsen maziyi,yad edip bir an
Neler yaşanmadı, izleri kalan
Nice yangınları,söndürdü zaman
***Yitik sayfalarda takılıp durma
***Küllere meyledip,bahtına yorma

Sensiz geçen zamanı, günleri hayal ettim
Her an/ı sicim sicim,gözlerimden düşüşür
Kutuplarda gezinen sanki bir hayalettim
Issızlaşan gönlümde,sevdam üşür,düş üşür.

Yanlış meslek seçimi, siyasetten ziyade
Cuntacı paşalara, olmalıydın piyade
Belki gerçek yüzünü, görüp anlardı millet
Sülük gibi bahtına, yapışmazdı bu illet

Cunta vesayetiyle,tasmalıysa boyunu