Hamit Korken Şiirleri

Sonsuz maviliklere daldım yine
Gözlerim ufukta takıldı kaldı
Güneşin battığı o noktalarda
Hatıralar canlandı

Sende benim güneşimdin

Çıkar at diyorsun, kolay mı bir sor
Kalbimde ur gibi, nasıl atayım
Acısı içimde, kaynayan bir kor
Nar-ı hicranımı, kime satayım.

Diyorlar ki vazgeç, bilmiyorlar ki

Mısır piramitlerinin
Gizemi saklı
Efsünlu gözlerinde
Keops'un gazabını kusar
Çatıldı mı kaşların!
Nil nehri olup da, akar yüreğime

İşte Avrupanın değişmez yüzü
Sen hala bu vampir,ruhsuzlara kan
Ne biri ne bini,ne bin beş yüzü!
Dişlediği yerden,kan içiyor kan

Yoksul Afrikayı, kan gölü şarkı

Gün dalarken gecede
Benim uykum saklanır
An kalır tek hecede
Yüreğim ayaklanır

Ruhumun havarısi

Herkez; bir şeyler, bir pay kapma telaşında
Çernobil faciası hayattan
Sen se! kaderine ağlamaktasın
Hint fakiri gibi yaşamaktan
Koskoca Afrikanın hayvanları bile
İnsanlarından tok iken

Müflis ona denir ki
Hayır,hasen karını
Diliyle semirir ki
Düşünmez zararını

Ulu orta derc edip

Hayaller raksederken
Kelimeler dillenir
Duygular aksederken
Resmolup şekillenir

Sihirli ayna olur