Halil Manuş Şiirleri - Şair Halil Manuş

DESEM DE BİR DEMESEM DE

Dememin faydası mı var
Desem de bir demesem de
Araya örmüşsün duvar
Desem de bir demesem de

DİKKATLİ OL İNTERNETTE

Sana “OKU” derken HAK
Bulunmayasın gaflette
Gerektiğinde girip bak
Dikkatli ol internette

DERDİME DERTLENİRİM

Ben, sen, o, biz, siz, hepimiz
Hayat denen sahnedeyiz
Belirlenmiş rollerimiz
Dertsiz gözükse de dirim

DENEMEZ

Boşa denmemiş ya dünya bir handır
Gelen gidecektir elbette bir gün
Madem ahrette mahkeme vardır
Denemez “elle gelen toyla düğün”

DE HELE

Sözlerim anlayana
Yalan mıyım de hele
Alınıp küsme bana
Yalan mıyım de hele

DEME KİMSEYE DAYI

Uzağı mı olur görünen dağın?
Atmayı dene ilk adımı
Tükenip geçmeden çağın

DEMEDİM YA

Dağına göre kar yağdırırmış yaradan
Küçük dağları; demedim ya, “ben yarattım”
Biçare bir kulum; alelade, sıradan
Giydim kulluk libasını, benliği attım.

DAHA DÜN GİBİ

Güneşin en içten sıcaklığı ile
Isıtıp, ısıtıp da olgunlaştırdığı
Tohumumun toprağa düşüşü
Daha dün gibi

Dünya yalan
Var mı kalan
Filan, falan
Nerde hani?

Dar dünya, dar

DAVUL KİMDE, TOKMAK KİMDE?

Onlar mı ters, ben mi şaşım
Davul kimde, tokmak kimde?
Şaştı aklım, döndü başım
Davul kimde, tokmak kimde?