Halil Manuş Şiirleri - Şair Halil Manuş

BEN BENDE DEĞİLİM

Ne sen sor ne ben söyleyim
Ben bende değilim bugün
Ne yerdeyim ne gökteyim
Ben bende değilim bugün

ÖMÜR

Porte çizgisi ömür, başlangıç bitiş
Bestesi iman, notalarla diziliş

1987

Yön, nizam-ı âlem… Uygun adımlarla yürüyün
Çekmese dizler bedeni, dirseklerle sürüyün.

Gel denmeyen dost bağına
Ben giremem, giren girsin.
Darbe vurup gül dalına
Ben deremem, deren dersin.

Çevirmişken Hakk’a yüzü

Toprak tohumu sever
Ben ise seni…

Anne yavrusunu över
Ben ise seni…

SIĞINAK

Bırak boşalsın gözlerden yaş sağnak sağnak
Yeter arama! ..Yok ki O’ndan başka sığınak.

KÖRDÜN – GÖRDÜN

Oku derken dinin, hem sağır hem kördün
Gidenler gitti, ne götürdüler gördün.

AKBABA

Varlıklısın bugün, herkes sana akraba
Düşmeye gör bir gün, hepsi olur akbaba.

RÜTBE

Tüm insanlar cemaat, Resul’ün verdiği hutbe:
Meleklerden üstünlük… İnsana verilen rütbe.

AKİBET

Hayat denen geminin, dümenini yitirmişim
Şu koskocaman ömrü, bir hiç uğruna bitirmişim